تداعی آزاد (Free Association) چیست؟

تداعی آزاد (Free Association) چیست؟

• ۵ تیر ۱۳۹۷
• مقالات عمومی

تداعی آزاد (Free Association) چیست؟

فروید زمانی که سعی داشت فرایند درمان را توصیف کند، گفت که این فرایند در واقع فقط مستلزم یک چیز از سمت بیماران است: آن‌ها باید «هر چیزی که به فکرشان خطور می‌کند را بگویند، حتی اگر گفتن‌اش برای آن‌ها نامطبوع باشد». فروید این را «قاعده‌ی بنیادین درمان» نامید – و تنها راه برای درمان موفقیت‌آمیز. البته این قاعده آشکارا در مغایرت با تمام تکانش‌های ماست. حیات متمدن دائماً بر ما واجب می‌سازد که اگر می‌خواهیم خوب به نظر برسیم آن چه را که می‌گوییم سانسور کنیم. میزان بسیار اندکی از آن چه در واقع احساس می‌کنیم یا می‌اندیشیم موفق می‌شود برای مدتی طولانی پا به دنیا یا حتی به ذهن ناهشیار ما بگذارد. این امر ممکن است در شرایط خاصی به ما کمک کند، اما فروید میدانست که می‌تواند ما را عمیقاً بیمار نیز بسازد. ایده‌هایی مکارانه یا نامطبوع وجود دارند که باید قادر باشیم بدون پاکسازی آن‌ها را در نظر بگیریم – به طوری که خودمان را از چنگال نهانی آن‌ها آزاد کنیم. بنا بر نظریه‌ی درمانی، زمانی که ما قادر به درک امیال و ترس‌های آزاردهنده‌تر خودمان نباشیم، وقتی داستانی که درمورد کیستی خویش برای خودمان تعریف می‌کنیم دیگر با حقیقت مطابقت ندارد، بیمار می‌شویم – و اتاق مشاوره فضای منحصر به فردی است که می‌توانیم بالاخره جرات پیدا کنیم تا به زیر سطح نگاهی بیندازیم.

درمانگران به سهم خودشان به گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویی چیزی آنها را متعجب نمی‌کند و کاملاً فاقد میلی برای اتخاذ موضع اخلاقی در برابر مراجع هستند. آنها به قدری با طبیعت انسان و عمق ذهن‌شان آشنا هستند که چیزی برای متعجب شدن باقی نمی‌ماند. زمانی که ما شاهد این اتفاق هستیم که آنها تاریکترین حقایق را در مورد ما می‌پذیرند به نوعی این اعتماد به نفس در ما رشد می‌کند که قابل پذیرش هستیم. دیگر نیازی نداریم که چیزهایی را از خودمان پنهان کنیم و با وجود ناهمرنگی‌ها و تفاوت‌های غریبی _که البته در هر فردی روی کره‌ی زمین وجود دارند_ می‌توانیم به رشد خود ادامه دهیم.