شخصیتهای هیستریک-هیستریونیک
شخصیتهای هیستریک-هیستریونیک
افراد با سبکهای شخصیتی هیستریک-هیستریونیک دغدغهمندِ جنسیت، تمایلات جنسی و ارتباط آن با قدرت هستند. در ناخودآگاه، آنها جنس خود را ضعیف، ناقص یا پستتر میپندارند و جنس مخالف را قدرتمند، ترسناک و حسرتبرانگیز تلقی میکنند (هوروبیتز، ۱۹۹۱، ۱۹۹۷؛ مکویلیامز، ۲۰۱۱). از نظر رفتار بیرونی، آنها معمولاً به عنوان افرادی نمایشی، تشنه توجه و اغواگر شناخته میشوند (اگرچه به طور متناقضی، ممکن است زیرمجموعهای از آنها برای درمانگران به طرز عجیبی سادهلوح، سنتی و منزوی به نظر برسند).
پیش از معرفی اختلال شخصیت هیستریونیک توسط DSM-III، اغلب اندیشمندان روانکاوی از اصطلاح «هیستریک» برای افراد با سازماندهی روانی نورتیک که دارای این پویاییهای شخصیتی بودند و از اصطلاح «هیستریونیک» یا «هیستروئید» برای افرادی در محدوده مرزی و روانپریشی استفاده میکردند. تشخیص اختلال شخصیت مرزی در DSM اساساً نشاندهندهی شخصیت هیستریک-هیستریونیک سازماندهیشده در سطح شدت مرزی است (مقایسه کنید با زتل، ۱۹۶۸).
شخصیتهای هیستریک-هیستریونیک
افراد با سبکهای شخصیتی هیستریک-هیستریونیک دغدغهمندِ جنسیت، تمایلات جنسی و ارتباط آن با قدرت هستند. در ناخودآگاه، آنها جنس خود را ضعیف، ناقص یا پستتر میپندارند و جنس مخالف را قدرتمند، ترسناک و حسرتبرانگیز تلقی میکنند (هوروبیتز، ۱۹۹۱، ۱۹۹۷؛ مکویلیامز، ۲۰۱۱). از نظر رفتار بیرونی، آنها معمولاً به عنوان افرادی نمایشی، تشنه توجه و اغواگر شناخته میشوند (اگرچه به طور متناقضی، ممکن است زیرمجموعهای از آنها برای درمانگران به طرز عجیبی سادهلوح، سنتی و منزوی به نظر برسند).
پیش از معرفی اختلال شخصیت هیستریونیک توسط DSM-III، اغلب اندیشمندان روانکاوی از اصطلاح «هیستریک» برای افراد با سازماندهی روانی نورتیک که دارای این پویاییهای شخصیتی بودند و از اصطلاح «هیستریونیک» یا «هیستروئید» برای افرادی در محدوده مرزی و روانپریشی استفاده میکردند. تشخیص اختلال شخصیت مرزی در DSM . . .
دسترسی ویژه