ایگو چیست؟
ایگو | Ego
عاملیتی که دومین نظریه دستگاه ذهنی فروید میان آن و اید و سوپرایگو تمایز قائل میشود.
به لحاظ توپوگرافیک، ایگو به همان اندازه که تابع مطالبات اید است تابع فرمانهای سوپرایگو و تقاضاهای واقعیت بیرونی نیز هست. با وجودی که نقش میانجی به آن اختصاص داده شده، و بهطورکلی مسئول علایق شخص است، خودمختاری آن مؤکداً نسبی است.
از دیدگاه پویشی، ایگو بیشتر از همه تجلی قطب دفاعی شخصیت در تعارض نوروتیک است؛ ایگو مجموعهای از مکانیزمهای دفاعی را به کار میگیرد که بهواسطه ادراک یک اثر نامطلوب (نشانه اضطراب) برانگیخته شده است.
از دیدگاه اقتصادی، ایگو بهعنوان عامل «پیونددهنده» در فرایندهای روانی ظاهر میشود؛ با وجود این در عملیاتهای دفاعی، تلاشهای آن برای پیوند دادن انرژی غریزی توسط فرایند اولیه تضعیف میشوند و این تلاشها جنبهای تکانشی، تکراری و غیرواقعگرایانه به خود میگیرند.
و اما در ارتباط با پیدایش ایگو، نظریه روانکاوی در صدد توضیح این امر در دو سطح نسبتاً مجزا است. بر اساس توضیح نخست، ایگو یک عاملیت سازشی است که در تماس با واقعیت بیرونی خود را از اید افتراق میدهد. از سوی دیگر، ایگو بهعنوان محصول همانندسازیهای که، درون شخصیت، در شکلگیری یک اُبژهی عشق که اید بر آن سرمایهگذاری روانی کرده است، به اوج میرسند نیز توصیف شده است.
ایگو | Ego
دسترسی ویژهبرای دسترسی کامل به محتوای تخصصی تداعی بایستی اشتراک ویژه تهیه کنید.
با فعالسازی اشتراک ویژه، امکان مطالعهٔ آنلاین تمام مقالات تداعی—از نظریات روانکاوی تا تکنیکهای بالینی—برای شما فراهم میشود.
اشتراک ویژه صرفاً برای مطالعهٔ آنلاین است و دانلود پیدیاف در آن گنجانده نشده است.
برای فعالسازی اشتراک، ابتدا وارد حساب کاربری شوید و سپس در بخش «اشتراک ویژه» پلن موردنظر را انتخاب کنید.
