skip to Main Content
درباره‌ی معیارهای خاتمه یک روانکاوی | ملانی کلاین

درباره‌ی معیارهای خاتمه یک روانکاوی | ملانی کلاین

درباره‌ی معیارهای خاتمه یک روانکاوی | ملانی کلاین

درباره‌ی معیارهای خاتمه یک روانکاوی | ملانی کلاین

عنوان اصلی: On the Criteria for the Termination of a Psycho-Analysis
نویسنده: ملانی کلاین
انتشار در: نشریه‌ی بین‌المللی روانکاوی
تاریخ انتشار: 1950
تعداد کلمات: 2200 کلمه
تخمین زمان مطالعه: 13 دقیقه
ترجمه: مهدی کریمی

مقاله‌ی «درباره‌ی معیارهای خاتمه یک روانکاوی» را «ملانی کلاین» در سال ۱۹۵۰ نوشته است. او در مقدمه‌ی مقاله می‌نویسد:

معیارهای پایان بخشیدن به یک تحلیل در ذهن همه‌ی روانکاوان مسأله‌ای مهم است. در این مورد چندین معیار وجود دارد که همه‌ی ما با آنها موافقیم. در این نوشته من رویکردی متفاوت به این مسأله پیشنهاد می‌کنم. اغلب این‌طور مشاهده شده که خاتمه‌ی یک تحلیل برای بیمار شرایط قدیمی‌تر جدایی را، که ماهیتاً تجربه‌ی از شیر گرفته شدن است، دوباره فعال می‌کند. کار من به من نشان داده که این موضوع دلالتی است بر عواطفی که بچه در بازه‌ی از شیر گرفته شدن، آن زمان که تعارض‌های اولیه‌ی نوزادی در اوج قرار می‌گیرند، تجربه می‌کند؛ و این موارد در مواجهه با پایان یک تحلیل با شدت زیادی مجدداً احیا می‌شوند. بر همین اساس به این نتیجه رسیده‌ام که قبل از خاتمه بخشیدن به یک تحلیل از خودم بپرسم که آیا تعارض‌ها و اضطراب‌های تجربه شده در طول اولین سال زندگی در جریان درمان به قدر کفایت مورد تحلیل و جرح و تعدیل قرار گرفته است؟


ملانی کلاین در بخشی دیگر از مقاله چنین می‌نویسد:

حتی اگر نتایج رضایت‌بخشی حاصل شود، خاتمه‌ی یک تحلیل به ناچار احساساتی دردناک به وجود آورده و اضطراب‌های ابتدایی را زنده خواهد کرد؛ و این قرار گرفتن در مرتبه‌ی سوگواری است. زمانی که تجربه‌ی فقدانِ نمود یافته در پایان یک تحلیل روی داد، بیمار مجبور است بخشی از عمل سوگواری را خودش به تنهایی به دوش بکشد. من فکر می‌کنم این توضیحی بر این حقیقت است که اغلب بعد از خاتمه‌ی یک تحلیل بهبودی‌های بیشتری حاصل می‌شود؛ حال اینکه تا چه حد این موضوع احتمال رخداد دارد اگر معیار پیشنهاد شده‌ی من را در نظر داشته باشیم قابل پیش‌بینی‌تر می‌شود. تنها در صورتی که اضطراب‌های گزند و آسیب و افسرده‌وار عمدتاً تعدیل یافته باشند، بیمار می‌تواند قسمت نهایی عمل سوگواری را خود به دوش بکشد، که این خود دلالت دوباره‌ای است بر سنجشی از واقعیت. با این احوال وقتی ما به این نتیجه می‌رسیم که یک تحلیل می‌تواند رو به پایان میل کند، به نظر من خیلی کمک کننده است که تاریخ خاتمه‌ی درمان را چند ماه پیشتر با بیمار در میان بگذاریم. این به او کمک می‌کند تا درد اجتناب‌ناپذیر جدایی را مادامی که هنوز در تحلیل است مورد جرح و تعدیل قرار داده و از آن بکاهد، و همین‌طور راهی پیش پای او قرار می‌دهد تا عمل سوگواری را به سیاق خودش به انجامی موفقیت‌آمیز برساند.

برای دانلود روی لینک زیر کلیک (یا تپ) کنید.

On the Criteria for the Termination of a Psycho-Analysis

این مقاله با عنوان «On the Criteria for the Termination of a Psycho-Analysis» در سال ۱۹۵۰ منتشر شده و توسط «مهدی کریمی» ترجمه شده و ابتدا در کانال تلگرامی «درمان تحلیلی» و سپس در تاریخ ۱۸ خرداد ۹۹ در مجله‌ی روانکاوی تداعی منتشر شده است.

 

مجموعه مقالات ملانی کلاین
0 کامنت

دیدگاهتان را بنویسید

Back To Top
×Close search
Search