تأملاتی در تاریخ روانکاوی

تأملاتی در تاریخ روانکاوی

• ۲۳ اسفند ۱۴۰۰
• آموزش روانکاوی, مختص اعضای ویژه

تأملاتی در تاریخ روانکاوی

نویسنده: مارتین برگمان[۱]

چکیده

افزایش مکاتب روانکاوی، بررسی دوباره‌ی تاریخ روانکاوی را می‌طلبد. روانکاوی در تقاطع بین میراث عقلانی روشنگری و علاقه به ماهیت و نشانه بیماری[۲] که مشخصه‌ی رمانتیسیسم بود، پدیدار شد. تمرکز این مقاله بر لحظاتی است که روانکاوی بر سر یک چهارراه قرار گرفته بود و می‌توانست مسیرهای مختلفی را انتخاب کند. بین بدعت‌گذاران[۳]، اصلاح‌کنندگان[۴]، و توسعه‌دهندگان[۵] تمایز صورت گرفته است. در یک چارچوب مرجعِ تاریخی، نقش و دستاوردهای اصلاح‌کنندگان برجسته‌ای مانند ملانی کلاین، هارتمن، وینیکات، کوهوت، و سایرین، همچنین توسعه‌دهندگان آنها مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. این مقاله با بحث در مورد برخی مسائل و مشکلات مهم فعلی که روانکاوی با آن مواجه است، به پایان می‌رسد.

من تاریخ روانکاوی را به عنوان موضوع مورد بحث انتخاب کرده‌ام تا به یک نکته مهم و ضروری در روانکاوی کنونی بپردازم: خطر تبدیل شدن به برج بابل امروزی (کنایه از تنوع زبانی و نفهمیدن سخن یکدیگر). هدف از ساخت آن برج معروف، رسیدن به بهشت بود، اما زمانی که خداوند به عنوان مجازاتی برای غرور سازندگان برج، زبان آنها را گنگ و مبهم ساخت، آن پروژه به حال خود رها شد. به نظر من، این واقعیت که مکاتب مختلف اندیشه‌ها و شیوه‌های روانکاوی با هم در رقابت هستند، بررسی مجدد تاریخ روانکاوی را ضروری می‌کند.