سببشناسی هیستری | زیگموند فروید
یادداشت ویراستار در باب سببشناسی هیستری
ترجمهی حاضر نسخهای تغییریافته از نسخه ۱۹۲۴ است. به نقل از یکی از پاورقیها در مقالۀ Wiener Klinische Rundschau به تاریخ ۳۱ می ۱۸۹۶، این مقاله بر اساس سخنرانی فروید است که قبل از Verein für Psyciatrie und Neurologie در ۲ می ارائه کرده است. در هر صورت صحت این تاریخ قابل بحث است. فروید در نامهای منتشرنشده به فلیس، به تاریخ پنجشنبه ۱۶ آوریل، نوشت که قرار است سهشنبهی آتی [۲۱ آوریل] برای Psychiatrischer Verein سخنرانیای داشته باشد. او موضوع را مشخص نمیکند، اما در نامهی منتشرنشدهی دیگری، به تاریخ ۲۶ و ۲۸ آوریل ۱۸۹۶، خبر از این داده که در باب سببشناسی هیستری برای انجمن سخرانی داشته. در ادامه او اظهار داشت که «الاغها نسبت به این سخنرانی استقبال سردی داشتهاند» و کرافت-ابینگ که روی صندلی نشسته بود، گفت این شبیه یک افسانهی علمی است. همچنین در نامهی دیگری، به تاریخ ۳۰ می، که برخلاف نامههای قبلی در مکاتبههای فلیس موجود است (فروید، ۱۹۵۰، نامهی ۴۶)، نوشته: «در تمرد از همکارانم بهطور کامل برای پاشخیس [ویراستار Rundschau] دربارهی سببشناسی هیستری نوشتم که فردای آن روز در آن مجله منتشر شد. در واقع به نظر میرسد همهی اینها ناشی از سخنرانی ۲۱ آوریل ۱۸۹۶ است. این اثر را میتوان تکرار بسطیافتهی بخش اول مقالهی قبلیام قلمداد کرد، یعنی مقالهی دوم در باب نرو-سایکوز دفاع (۱۸۹۶). در این مقاله یافتههای فروید در باب سببشناسی هیستری و سختیهایی که در راه رسیدن به این علتها باید بر آنها غلبه میکرده، با جزئیات کامل بیان شده. در بخش آخر مقاله بیشتر به تجربههای جنسی کودکی اختصاص داده شده که فروید اعتقاد داشت در پس سیمپتومهای بعدی نهفته است. همچون مقالههای قبلی، این تجربهها اغلب با بزرگسالان شروع میشود: درک وجود سکسوالیتهی نوزادی هنوز در گرو آینده است. اشاره به چیزی که در سه رساله[۱] (۱۹۹۵۰) به عنوان ویژگی «روانکژی چندریختی» سکسوالیتهی نوزادی شرح داده شده. از دیگر نکات قابلتوجه در این مقاله، وجود تمایلی فزاینده به رجحان تبیینهای روانشناختی بر تبیینهای عصبشناختی است، همچنین تلاشی اولیه در جهت حل مشکل «گزینش رواننژندی» که قرار بود موضوع دائمی بحث شود. دیدگاههای فروید در اینباره در یادداشت ویراستار بر «گرایش به رواننژندی وسواسی» مشخص شده (۱۹۱۳). در واقع این موضوع در دو مقالهی قبل از این مقاله مطرح شده است. |
۱
آقایان، وقتی میخواهیم دربارهی سببشناسی یک وضعیت پاتولوژیک مانند هیستری گمانپردازی کنیم در ابتدا از روش کندوکاو یادآورانه[۲] بهره میگیریم: از بیمار یا اطرافیانش پرسوجو میکنیم تا بفهمیم چه عوامل آسیبرسانی باعث شده که آنها خود را بیمار کنند و سیمپتومهای رواننژندی را ایجاد کنند. همۀ آنچه از این طریق کشف میکنیم با عواملی جعل میشوند که عمدتاً فهمیدن وضعیت بیمار را از او پنهان میکند –به دلیل عدم فهم علمی او از تاثیرات سببشناختی، به خاطر تغییرات پس از آن و اکراه بیمار از فکر کردن یا اشاره به برخی عوامل آسیبزا[۳] و تروماها. بنابراین ما در انجام اینگونه کندوکاو یادآورانه، به این اصل پایبند میمانیم که باور بیمار را بدون بررسی انتقادی آن نپذیریم، اجازه ندهیم که بیماران فرضیهی علمی ما دربارهی علت رواننژندی را تعیین کنند. گرچه از طرفی حقیقت ادعاهایی را تصدیق میکنیم که مدام تکرار میشوند، مثلاً اینکه وضعیت هیستریک پیامد ماندگار عاطفهای است که در گذشته تجربه شده، از طرفی عاملی را در سببشناسی هیستری مطرح کردهایم که خود بیمار هرگز آن را پیش نمیکشد و اعتبارش را فقط با اکراه اذعان میکند -یعنی گرایشی موروثی که از نیای خودش گرفته. همانطور که میدانید، در مکتب تاثیرگذار شارکو تنها وراثت است که به عنوان علت حقیقی هیستری شناخته میشود درحالیکه سایر عوامل آسیبزا، با ماهیت و شدت گوناگون، علل فرعی یا «عوامل محرک» قلمداد میشوند.
بیدرنگ تصدیق میکنید که خوب است روش دومی برای رسیدن به سببشناسی هیستری داشته باشیم، روشی که در آن کمتر به ادعاهای خود بیمار متکی باشیم. برای مثال یک متخصص پوست میتواند با توجه به ویژگی کنارهها و پوسته و شکل زخم تشخیص دهد که سفلیسی است یا نه، بیآنکه با ادعاهای بیمار گمراه شود که هر منشاء عفونتی را انکار میکند؛ یک پزشکقانونی هم میتواند علت یک جراحت را مشخص کند حتی اگر مجبور باشد این کار را بدون اطلاعاتی از شخص مجروح انجام دهد. در هیستری هم این امکان مشابه وجود دارد که برای فهم علل سیمپتومها به سیمپتومها نفوذ کنیم. اما برای توضیح رابطهی بین روشی که باید بدین منظور بهکار ببریم و روش قدیمی کندوکاو یادآورانه، توجه شما را به قیاسی جلب میکنم که در حقیقت از پیشرفت یک حوزهی کاری دیگر بهدست آمده.
محدودیت دسترسی به ادامهٔ مطلب
دسترسی کامل به محتوای تخصصی تداعی صرفاً برای اعضای ویژهٔ تداعی در نظر گرفته شده است.
با عضویت در تداعی و فعال کردن عضویت ویژه به امکان مطالعهٔ آنلاین این مقاله و تمام مقالات تداعی شامل نظریات روانکاوی، رویکردهای مختلف، تکنیکهای بالینی و مواردی از این دست دسترسی خواهید یافت. عضویت ویژه فقط برای مطالعهٔ آنلاین در سایت است و امکان دانلود پیدیاف با عضویت ویژه وجود ندارد. اگر نیاز به پیدیاف مقالات دارید، آنها را باید جداگانه از طریق فروشگاه مقالات تهیه کنید.
در این صفحه میتوانید پلنهای عضویت ویژه را مشاهده کنید و از این صفحه میتوانید نحوهٔ فعال کردن عضویت ویژه را ببینید.
- 1.نویسندگان آفرینشگر و رویاپردازی | زیگموند فروید
- 2.چند درس بنیادین پیرامون روانکاوی | زیگموند فروید
- 3.فانتزیهای هیستریک و ارتباط آنها با دوجنسگرایی
- 4.نامه ۲۱ سپتامبر ۱۸۹۷ به ویلهلم فلیس | زیگموند فروید
- 5.دو دروغی که کودکان میگویند | زیگموند فروید
- 6.انحلال عقدهی اُدیپ | زیگموند فروید
- 7.دورنمای آیندهی درمان روانکاوی | زیگموند فروید
- 8.گزارشی کوتاه دربارهی روان-کاوی | زیگموند فروید
- 9.رومانسهای خانوادگی | زیگموند فروید
- 10.مقاومت در برابر روانکاوی | زیگموند فروید
- 11.سببشناسی هیستری | زیگموند فروید
- 12.پویاییهای انتقال | زیگموند فروید
- 13.مسئلهی اقتصادی مازوخیسم | زیگموند فروید
- 14.جهانبینی، فلسفهای در باب زندگی | زیگموند فروید
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
[…] این مورد برای اولین بار در سرگذشت خانم امی فون ان در مطالعاتی در باب هیستری (۱۸۹۵d)، و در «نوروسایکوز دفاع» (۱۸۹۴a) معرفی […]