ظهور دوباره‌ی‌ زیگموند فروید

ظهور دوباره‌ی‌ زیگموند فروید

• ۲۷ بهمن ۱۳۹۶
• گزارش, مختص اعضای ویژه

مهمانی در رستوران هارلم، در اتاق‌های خصوصی طبقه پایین، برگزار می‌شود. جشنی که مملو از جمعیت، و در مقیاس یک رویداد علمی، باشکوه است. بسیاری از زنان لباس‌های مهمانی پر زرق و برق به تن دارند. مردان کراوات‌های گران‌قیمتی زده‌اند. همگی عینک‌های مد روزی به چشم دارند. آن سو در کنار بار، جو لدو ریش‌بزی ایستاده که برای تحقیق نوآورانه‌اش در مورد ترس، و همچنین گروه راک-اند-رول متشکل از دانشمندانش، معروف است. سرآشپز مشهور که مالک رستوران است شخصاً از مهمان‌ها پذیرایی می‌کند.

این گردهمایی به دلایل دیگری غیرعادی است. یکی از مزایای پیدایش عصب-روانکاوی این است که در آن مفاهیم روانکاوی مانند تکانه‌های واپس‌زده و رانه‌های ناآگاه همچنان مهم و مرتبط با مطالعات نوروبیولوژی عصر حاضر تلقی می‌شوند. اگر به نظرتان عجیب است به یاد بیاورید که فروید، مبدع روانکاوی، هم در واقع ابتدا کارش را با عصب‌شناسی و تشریح مغز خرچنگ‌ها آغاز کرد. البته در اواخر قرن نوزدهم علوم مغز بسیار ابتدایی بود و حتی موارد اولیه‌ای مانند نحوه‌ی کار نورون‌ها هم ناشناخته بود. فروید بعداً علم عینی را رها کرد و روشی ذهنی را -بر اساس گفته‌های بیمارانش درباره‌ی محتواهای ذهنی‌شان- برای فهم عملکرد ذهن گسترش داد. روانکاوی، زمینه‌ای که او مبدعش شد، در ابتدا روشی برای کمک به افراد محنت‌زده بود ولی در قرن بیستم به نظریه‌ای یکه‌تاز و پرنفوذ درباره‌ی ذهن انسان بدل شد.