سیمپتوم (Symptom) چیست؟
سیمپتوم (Symptom) چیست؟
مردم معمولاً زمانی به درمانگر مراجعه میکنند که به خاطر علائم دردناکی که عللشان را درک نمیکنند از پا درآمده باشند. چرا اینقدر ناراحت هستند؟ چرا –وقتی به طور عینی هیچ کار اشتباهی انجام ندادهاند- اینقدر از اخراج شدن هراس دارند؟ چرا برقراری رابطهی جنسی برایشان دشوار شده است؟
هدف درمان به عبارتی رفتن به زیر سطح «مشکل نمایان»[۱] است، تا آن چه واقعاً اهمیت دارد را شناسایی (و درمان) کند. زیگموند فروید، مبدع روانکاوی و جفت جدایی ناپذیرش، رواندرمانی، به خاطر درک به غایت ظریف خود از شیوهی شرورانهای که علائم از علل واقعی خود منفصل میشوند شایستهی جایگاه خود در تاریخ قرن بیستم است. از آنجاییکه ما به راحتی نمیتوانیم به یاد بیاوریم یا تصور کنیم که چه چیز ما را بیمار میسازد، نمیتوانیم بهبود بیابیم. در ظاهر، ممکن است از احساس ضرورت به تمیز کردن خانه با شدتی جنونآمیز به ستوه آمده باشیم، اما در طی جلسات درمانی فراوان، ممکن است به این درک برسیم که به صورت ناهشیار به دنبال محو و نابود کردن حسی از ناخواسته بودن یا «بد» بودن هستیم، که والدینی تحقیرگر در اوایل کودکی در ما به جا گذاشتهاند.
تصادفی نیست که فروید در طی آموزشاش یک پزشک بار آمده بود. در طب فیزیکی، عامل تعیینکنندهی پشت رنج جسمانی، اغلب (در نگاه اول) تا حد زیادی غیرمنتظره است؛ دردی در انگشت پا ممکن است به مشکلی در شکم مربوط باشد. فروید این مدل را اتخاذ کرد و آن را در مورد رنج روانی به کار بست، با این پیشنهاد که مشکلات هیجانی کنونی ما معمولاً علائم مشکلاتی هستند که در غارهای متروک خاطرههای کودکی واقع شدهاند. رواندرمانی رشتهای است که وعده میدهد ما را به گذشتهی آزاردهندهمان برگرداند تا با مواجهه با علل واقعی اندوهمان، فرصتی برای یک آیندهی آزادتر، آسودهتر و امیدبخشتر به ما ارزانی دارد.
این مقاله با عنوان «Symptom» در سایت مدرسهی زندگی منتشر شده و توسط تیم تداعی ترجمه شده و در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۹۷ در بخش مدرسه روانکاوی وبسایت گروه روانکاوی تداعی منتشر شده است. |
[۱] Presenting problem
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
[…] مکانیزم شکلگیری سیمپتوم است که در هیستری و به طور خاص در هیستری تبدیلی موثر […]