تأویل رؤیا در روانکاوی معاصر | بخش دوم

تأویل رؤیا در روانکاوی معاصر | بخش دوم

• ۱۵ آذر ۱۴۰۰
• تحلیل رؤیا, مختص اعضای ویژه

لکان در شاهراه

 تا حد زیادی می‌توان کار ژک لکان را به مثابه چالشی پایدار برای بنیان روانکاوی شناخت، چیزی که او به عنوان تخریب پروژه رادیکال فروید در نظر می‌گرفت. به یاد داشته باشید، با وجود اینکه فروید گفته بود بدترین آموزش ممکن برای یک روانکاو، مدرسه پزشکی است (فروید، ب ۱۹۲۶/۱۹۵۰)، گروه آمریکایی تصمیم گرفتند که تنها پزشکان می‌توانند روانکاو شوند. این نقض غیرمنطقی تا زمان پرونده مشهور انجمن روانکاوی آمریکایی ولش.وی[۱] در سال ۱۹۸۶ ادامه یافت.

همچنین به یاد داشته باشید که فروید شجاعانه برای از بین بردن نگاه پاتولوژی-محور به هم‌جنس‌خواهی تلاش کرد و اصرار داشت که همه‌ی‌ ما با تمایلات دوجنس‌گرایانه متولد می‌شویم. عقده‌ی ادیپ در هر فرد دو جنبه دارد –هم‌جنس و جنس مخالف. متاسفانه، داستان جنسیت یکسان -که براساس آن هر پسربچه‌ای خواهان پدرش است و مادرش را به عنوان رقیب می‌بیند- از اکثر فعالیت‌ها و آموزش‌های روانکاوی حذف شده است.

حذف نامنصفانه‌ی این بخش‌ها از روانکاوی باعث عصبانیت لکان شده بود. او به صورت پیش‌داورانه‌ای نگران این بود که روانشناسان ایگو، بیش از همه خواهان کمک به مردم برای تطابق با هنجارهای اجتماعی شوند، و پیگیری مصرانه‌ی حقیقت ناهشیار -از جمله تحلیل رؤیاها- فراموش شود. گفتم «پیش‌داورانه[۲]» چون متوجه شدم بسیاری از بیماران و سوپروایزی‌ها که از قبل مورد روانکاوی قرار گرفته‌اند و برای درمان می‌آیند، می‌پرسند «فکر می‌کنید رؤیاها مهم هستند؟ روانکاو من به این موضوع علاقه نشان نمی‌داد». جین وولف برنشتاین (۱۹۹۹) اشاره کرده که به دلیل ارزش‌دهی بیش از حد به انتقال متقابل به عنوان «شاهراه جدید به سوی ناهشیار»، عمل رؤیا کنار گذاشته شده است.

در طول دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰، لکان بر روی «بازگشت به فروید» کار کرد (او غالباً با این گفته شناخته می‌شود که: به خودتان مربوط است که لکانی باشید، خودم شخصاً فرویدی هستم). بنابراین وقتی می‌گویم روش لکانیِ تعبیر خواب، روش فرویدی است، متعجب نخواهید شد.