بارداری آنالیست

بارداری آنالیست

• ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۸
• آموزش روانکاوی, مختص اعضای ویژه

تعداد روز افزونی از زنان که به دنبال مشاغل مستقل هستند، اغلب فرزندآوری را تا زمانی که به موفقیت حرفه‌ای دست یابند به تعویق می‌اندازند. نتیجه‌ی چنین روندی افزایش میزان مواجهه آنالیزان‌ها با پدیده‌ی آنالیست باردار است. پیشینه‌ی مطالعات درباره‌ی تاثیرات بارداری درمانگر اگرچه اندک، اما آموزنده است. این مطالعات بر واکنش‌های انتقالی غالب در بیماران، چالش‌های ویژه مربوط به سازگاری درمانگر و سرمایه‌ها و مسئولیت‌های ذاتی مربوط به از دست رفتن ظرفیت درمانگر برای نزدیک شدن به «صفحه خالی»^[۱] متمرکز شده ‌است. بیشتر این مطالعات مربوط به بیمارستان و کلینیک و نه لزوماً درمان تحلیلی بلند مدت برای بیماران سرپایی است.

من در طی دوران فعالیت حرفه‌ای‌ خود در مطب شخصی، دوبار زایمان کرده‌ام. هر بار تا موعد زایمان مشغول به کار بوده و پس از آن به مدت شش هفته در مرخصی به سر برده‌‌ام. برخی از بیمارانم یکی از بارداری‌های‌ام را و برخی‌ از آنها هر دو بارداری مرا تحمل کرده‌اند. از آنجا که احتمالاً تعداد روز افزونی از آنالیست‌های زن به انتخابی مشابه من دست خواهند زد تا حرفه‌ی درمانی خود را همزمان با مسئولیت‌های مادری بی‌وقفه ادامه دهند، مایلم تا نکاتی بر آنچه پیشتر درباره‌ی بارداری درمانگر گفته شده‌است، اضافه کنم.

نخست در باب واکنش‌های انتقالی: من با سه موضوع تکرار شونده مواجه شده‌ام که پیش از این، بحث درباره‌ی آنها را در جایی دیگر ندیده‌ام (نویسندگان قبلی به درستی به مسائل ادیپالی اشاره کرده‌اند که بر اثر شواهد گریزناپذیر سکسوالیته آنالیست، موضوع‌های مربوط به رقابت همشیرها، واپس‌روی ناگهانی به انتقال مادرانه آغازین، اضطراب‌های جدایی و طرد و فانتزی‌های تولد دوباره بر اثر همانندسازی با نوزاد، رخ داده است).