نظریه‌ی تفکر

۱۷,۵۰۰ تومان – دانلود فایل پی‌دی‌اف نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد

بخش دوم: نظریه‌ی تفکر^[۱]

۱) در این مقاله من در وهله‌ی اول به دنبال ارائه‌ی یک سیستم نظری هستم. شباهت آن با نظریه‌ی فلسفی به این واقعیت بستگی دارد که فیلسوفان خود را با همین موضوع مشغول کرده باشند؛ و تفاوت‌اش آن‌جاست که، هم‌چون همه نظریه‌های روان‌کاوی، برای به کار بردن است. این [نظام نظری] به این قصد ابداع شده است که روان‌کاوان باید فرضیاتی را که از نظر داده‌های قابل تأیید تجربی[۲] تألیف شده است، بازگو کنند. از این رو، این نظام نظری همان نسبتی را با فلسفه برقرار می‌کند که ریاضیات کاربردی با ریاضیات محض دارد.

فرضیات مشتق شده که هدف‌شان پذیرش آزمون تجربی، و تا حدی خود نظام نظری است، همان ارتباطی را با واقعیاتِ مشاهده شده دارد که در ریاضیاتِ کاربردی آن ارتباط میان مثلاً یک دایره‌ی ترسیم شده و گزاره‌های نوشته شده در مورد آن وجود دارد.

۲) این نظام نظری لازم است تا برای تعداد قابل توجهی از موارد قابل کاربرد باشد؛ بر این اساس، روان‌کاوان می‌باید ادراکاتی را تجربه کنند که به این نظریه نزدیک است. من هیچ اهمیت تشخیصی[۳] برای این نظریه قائل نیستم، با این حال، هر زمان اختلال فکری وجود داشته باشد، می‌توان آن را به کار بست. اهمیت تشخیصیِ آن به الگوی شکل گرفته توسط پیوند ثابت تعدادی از نظریه‌ها بستگی دارد که این نظریه یکی از آن‌ها خواهد بود.

[تشخیص] در صورتی به توضیح نظری کمک می‌کند که پیشینه‌ی تجربه‌ی احساسی[۴] که این تشخیص از آن حاصل شده را به بحث بگذارم. من این کار را با اصطلاحات عمومی انجام خواهم داد بی آن‌که خود را به تکلف علمی بیاندازم.

۳) بهتر است که تفکر[۵] را وابسته به نتیجه موفقیت آمیزِ دو تحولِ اصلی ذهنی بدانیم. نخست تحولِ افکار. این افکار به دستگاهی نیاز دارند که با آن‌ها سازگار شود. بنابراین، دومین تحول مربوط به این دستگاه است که  عجالتاً آن را تفکر می‌نامم. بار دیگر تکرار می‌کنم که تفکر برای انطباق با فکر[۶] به وجود آمده است.

باید این نکته را در نظر داشت که این دیدگاه متفاوت از هر نظریه‌ی دیگری است که طی آن فکر محصول تفکر است، چرا که اندیشدن تحولی‌ست که بر اثر فشار فکر به روان تحمیل شده است و نه عکس آن. تحولات آسیب‌شناختی‌ روانی ممکن است به هر کدام از مراحل یا به هر دو مرحله مربوط باشد، در واقع احتمال دارد که آن‌ها مربوط به نقصان در تحول فکر، و یا نقصان در تحولِ دستگاه برای ’تفکر‘ و  پرداختن به فکر، یا هر دوی آن‌ها باشد.

۴) ’افکار‘ را شاید بتوان بر اساس ماهیت تحول تاریخی‌شان طبقه‌بندی کرد. هم‌چون پیش‌فرض‌ها[۷]، تصورات[۸] یا افکار، و در آخر مفاهیم[۹]. مفاهیم نام‌گذاری شده‌اند بنابراین تصورات یا افکارِ تثبیت شده به حساب می‌آیند. تصور از پیوند یک پیش‌فرض با دریافت[۱۰] آغاز می شود. این پیش‌فرض را می‌توان شبیه به مفهوم ’افکار تهی‘[۱۱] کانت در روان‌کاوی پنداشت. از منظر روان‌کاوانه می‌توان از این نظریه‌ به عنوان یک نمونه استفاده کرد که نوزاد دارای تمایلی ذاتی برای دریافت سینه است. هنگامی‌ که پیش‌فرض با دریافتی سازگار تماس پیدا می‌کند، نتیجه ذهنی آن یک تصور است. به عبارت دیگر، پیش‌فرض (تمایل ذاتی برای سینه، دانش پیشین از یک سینه، ’فکر تهی‘)  هنگامی که کودک با خودِ سینه در ارتباط قرار می‌گیرد با آگاهی دریافت در هم می‌آمیزد و با رشد تصور همزمان می‌شود. این نمونه در خدمت نظریه‌ای است که بر اساس آن هر پیوندِ میان پیش‌فرض و دریافتِ آن به تولید یک تصور می‌انجامد. بنابراین انتظار می‌رود که تصورات دائماً با یک با تجربه‌ی احساسیِ رضایت‌ همراه باشند.