روانکاوی چیست؟
روانکاوی چیست؟
روانکاوی روشی تحلیلی برای واکاوی مسائل و مشکلاتی است که در طول زندگی روزمره با آن مواجه می‌شویم ولی علت آنها را متوجه نمی‌شویم. در روانکاوی برای بررسی وضعیت‌های کنونی به تاریخچه‌ی زندگی فرد رجوع می‌شود و با واکاوی رویدادها، خاطرات و تجارب دوران کودکی تا کنون، نسبت به آنها بینش ایجاد می‌شود.
روانکاوی نوع عمیقی از درمان با گفتار است با این هدف که اندیشه‌ها و احساسات ناآگاه یا عمیقاً دفن شده را به ذهن آگاه بیاورد. از طریق آن می‌توان تجربیات و عواطف واپس‌زده را که اغلب مربوط به کودکی است بیرون کشید و بررسی کرد. درمانگر و مراجع با همکاری هم بررسی می‌کنند که چگونه این خاطرات واپس‌زده قدیمی بر فکر، رفتار و روابط مراجع در بزرگ‌سالی تأثیر می‌گذارند.
تمرکز اصلی روی چه چیزی است؟
تمرکز اصلی جلسات «ضمیر ناهشیار» است. باور بر این است که ما در زندگی روزمره فقط به بخش‌های کوچکی از آنچه در روان ما اتفاق می‌افتد دسترسی داریم و بخش عظیمی از آن در ضمیر ناهشیار اتفاق می‌افتد. ضمیر ناهشیار مأمن تمام تجارب روانشناختی ماست که ما توان تحمل آنها را در ساحت هشیار نداریم ولی آنها در ناهشیار حضور دارند و روی زندگی ما اثر می‌گذارند.
چه ابزارهایی استفاده می‌شود؟
روانکاو برای تحلیل آنالیزان، ۳ ابزار مهم دارد:
تداعی آزاد: از آنالیزان خواسته می‌شود آنچه به ذهن‌اش می‌رسد را بدون آنکه تلاش کند آن را سانسور کند به زبان بیاورد. مهم نیست آنچه به زبان می‌آید باارزش است یا بی‌ارزش یا مهم است یا غیرمهم. در واقع هیچ‌چیز غیرمهمی در روانکاوی وجود ندارد و همه چیز مهم است، حتی یک اشتباه به نظر سهوی در گفتن یک کلمه.
تعبیر رویاها: در جلسات نحلیل، رویاها تعبیر می‌شوند، ولی نه به صورت سنتی و نمادین. بلکه محتوای رویاها –چه محتوای آشکار و چه محتوای ناآشکار رویا- در بافت زندگی آنالیزان بررسی می‌شود. زیگموند فروید می‌گفت که «رویاها شاهراه ناهشیار هستند». در بسیاری اوقات رویاها محتوای واپس‌رانده‌ی شده‌ی آگاهی را به صورت تغییر شکل یافته بروز می‌دهند.
مشاهده‌ی پویایی ارتباطی بین روانکاو و آنالیزان: روانکاوان معاصر غالباً به پویایی‌هایی که در جلسه اتفاق می‌افتد توجه ویژه‌ای دارند. اینکه در جلسه بین روانکاو و آنالیزان در لحظه چه اتفاقی می‌افتد و آنالیزان چه واکنشی به موقعیت‌ها نشان می‌دهد، الگوی زنده‌ای از آن چیزی است که او احتمالاً در بیرون جلسات به نمایش می‌گذارد و بنابراین برای روانکاو مهم است.
جلسات چطور برگزار می‌شود؟
حداقل یک جلسه و حداکثر ۶ جلسه در هفته برگزار می‌شود. در جلسات در بیشتر اوقات مراجع (یا آنالیزان) حرف می‌زند و آنچه به ذهنش می‌رسد را بازگو می‌کند. روانکاو بیشتر شنونده است ولی شنونده‌ی فعال و تلاش دارد تا مکانیزم‌های دفاعی، الگوهای تکراری، لغزش‌های کلامی و مواردی از این دست که فرد متوجه آن نیست را به همراهی آنالیزان کشف کند.
برای چه کسانی مناسب است؟
افراد مبتلا به افسردگی، درگیری‌های عاطفی، ترومای عاطفی، الگوهای رفتاری خودتخریب‌گر، اختلالات شخصیت یا مشکلات پایدار ارتباطی می‌توانند از روانکاوی بهره بگیرند. یک پژوهش نشان داد که در ۷۷ درصد مراجعان علائم، مشکلات بین‌فردی، کیفیت زندگی و سلامتی بعد از پایان روانکاوی بهبود می‌یابد. این میزان در مرحله پیگیری با گذشت یک سال از اتمام درمان به ۸۰ درصد رسید.
چگونه کار می‌کند؟
مبتنی بر نظریه‌های زیگموند فروید روانکاو باید تکنیک‌های تحلیلی را برای کمک به آزادسازی فکرها، تجربه‌ها و عواطف واپس‌زده به کار ببرد اما معمولاً نسخه‌ی تعدیل‌یافته، کوتاه‌تر و کم‌شدت‌تری از تحلیل فرویدی است. رابطه‌ی مراجع-درمانگر در محور جلسات قرار می‌گیرد، همانطور که نظریه‌های دلبستگی بر کیفیت پیوند بین فرزند و والدین تمرکز دارند؛ انتقال، انتقال عواطف نیازهای دوره‌ی کودکی به افراد و اتفاقات حال حاضر، و مقاومت، مرحله‌ای از درمان که بر اثر آزاد شدن احساسات واپس‌زده و رنج‌آور طاقت مراجع تمام می‌شود و سعی می‌کند از رویارویی با آنها امتناع کند. درنهایت وقتی مراجع آرام‌تر شود و مقاومت کمتری در برابر رویارویی با مشکلاتش نشان دهد و بتواند انگیزه‌ها و رفتارش را بفهمد، درمان می‌تواند شروع شود.
آیا در جلسات از هیپنوتیزم استفاده می‌شود؟
خیر. فقط یک دوره‌ی خیلی کوتاهی از تاریخ روانکاوی از هیپنوتیزم استفاده شده است. در آغاز فرض بر این بود که افراد می‌توانند با هیپنوتیزم به خاطرات و تروماهای کودکی دسترسی پیدا کنند و با بازگو کردن آن و تلقین روانکاو بر آن فائق آیند. ولی این روش خیلی زود برچیده شده و جای آن را «تداعی آزاد» گرفت. در تداعی آزاد روانکاو و آنالیزان تلاش می‌کنند در حین اینکه آنالیزان از اعمال و افکار و احساس‌های خود آگاه است به تروماها و خاطرات دسترسی بیابند.
روانکاو کیست؟
روانکاو یا رواندرمانگر تحلیلی کسی است که آموزش پیشرفته‌ی روانکاوی دیده است، خودش روانکاوی شده است و از راهنمایی‌های یک سوپروایزر بهره می‌برد. روانکاو غالباً یک رواندرمانگر یا روانپزشکی است که پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه وارد گروه‌ها و انستیتوهای آموزش روانکاوی شده و در آنجا پس از چند سال آموزش و تحلیل شخصی امکان تحلیل دیگران را کسب کرده است.
دنبال چه درمانگری باشید؟
روانکاوی یک شراکت صمیمانه است و صمیمیت جایی است که نیاز به حداقلی از سلامت دارد. بنابراین به طور خاص به دنبال فردی باشید که خود روانکاوی شده و حداقلی از سلامت روان را داراست و نسبت به مسائل و محدودیت‌های خود آگاه است. این البته جزو قوانین الزامی روانکاوی است که روانکاو و رواندرمانگر تحلیلی خود بایستی حتماً تحلیل شده باشد، با وجود این، مهم است که پیشینه و صلاحیت او را بسنجید. همینطور ما پیشنهاد می‌کنیم به دنبال کسی باشید که علاوه بر زمینه‌ی آموزشی مناسب و تجربه‌ی مرتبط، بتوانید با او احساس امنیت کنید و به‌راحتی بتوانید درباره‌ی مسائل شخصی‌تان با او صحبت کنید.
| درمانگران کلینیک تداعی آموزش کافی دیده‌اند، خودشان درمان شده‌اند و سوپرویژن می‌گیرند. برای رزرو به اینجا وارد شوید. |
