روانشناسی خود از زمان کوهوت

روانشناسی خود از زمان کوهوت

• ۱۸ بهمن ۱۴۰۰
• مختص اعضای ویژه, هاینتس کوهوت

روانشناسی خود از زمان کوهوت

تغییرات در روانشناسی خود تحلیلی پس از پایه گذاری آن توسط هاینتس کوهوت تحت عنوان تفاوت‌ها در سه شاخه، یعنی شاخه سنتی، بیناسوژگی و ارتباطی، شرح داده شده است. هر یک از آن‌ها مدعی منحصر به فرد بودن و داشتن تاثیری عمده در روانشناسی خود است. این موارد شرح داده شده و مقایسه شده‌اند. این نظر مطرح شده است که اقدام به یکپارچه کردن این سه نامناسب بوده و این‌ها به صورت جداگانه به رشد خود ادامه خواهند داد.

مقدمه

همچون یک شرح پیشرفت (progress note) تاریخی است. برای بسیاری از دانشجویان روانشناسی تحلیلی، ظهور روانشناسی خود لحظه‌ای جالب توجه در رشد و توسعه روانشناسی ژرف‌نگر بود، لحظه‌ای که با انتشار آثار هاینتس کوهوت آغاز شده و با اتخاذ تعداد زیادی از اندیشه‌ها و مفاهیم او ادامه می‌یابد. اکثر روانکاوان با آثار چاپی روانشناسی خود همگام نمی‌شوند، و اکثر آن‌ها تنها آشنایی مختصری با واژگان آن و آشنایی حتی کمتری با کشمکش‌های درونی آن دارند. هدف اولیه کوهوت برای روانشناسی خود یعنی این که جایگاه تثبیت شده‌ای درون سازمان روانکاوی به دست آورد جای خود را به ظهور نسبتا غافلگیر کننده آن، تجسم یافته در گروه منسجمی از پزشکان و محققین خارج از روانکاوی که کوهوت آن‌ها را می‌شناخت، داده است. این امر با کشمکش‌ها، مخالفت‌ها، و شاید به طور قابل پیش‌بینی، شاخه‌های متفاوت همراه بوده است. این که یک همکاری قابل توجه درون دامنه روانشناسی خود پدیدار شده است یکی از آن رویدادهای گریزناپذیر است که بخش بزرگی از روانکاوی را به ستوه می‌آورد اما نباید این واقعیت را پنهان سازد که ظاهراً روانشناسی خود، فی‌نفسه، خطوط ایدئولوژیک آشکارا متفاوتی را طی کرده است.