skip to Main Content
تعامل مادر-کودک در دوران جدایی-تفرد

تعامل مادر-کودک در دوران جدایی-تفرد

تعامل مادر-کودک در دوران جدایی-تفرد

تعامل مادر-کودک در دوران جدایی-تفرد

عنوان اصلی: Mother-Child Interaction During Separation-Individuation
نویسنده: مارگارت اس. مالر و کیتی لا ‏پریر
انتشار در: Psychoanalytic Quarterly
تاریخ انتشار: 1965
تعداد کلمات: 4850 کلمه
ترجمه: علی الوند

تعامل مادر-کودک در دوران جدایی-تفرد

بحث نظری

هفته‌های اول زندگی خارج رحمی نوزاد را مالر مرحلۀ اتیسم بهنجار[۱] نامیده است. این مرحلۀ اتیستیک بهنجار که از تولد تا حدود ماه دوم زندگی به طول می‌انجامد، با «مرحلۀ تمایزنایافتۀ»[۲] هارتمن، کریس و لوونستاین مطابقت دارد. در این مرحله برای نوزاد هیچ تمایز مشهودی میان واقعیت درونی و بیرونی وجود ندارد و به نظر می‌رسد هیچ تمایزی بین خودش و محیط بی‌جان پیرامونش قائل نیست.

به نظر می‌رسد وقتی که کودک به تدریج وارد مرحلۀ همزیستی می‌شود، آگاهی مبهمی از این پیدا می‌کند که آنچه فشارهای غریزی او را برطرف می‌کند از دنیای بیرونی آمده، حال آنکه انباشت دردناک فشار از درون خودش نشأت می‌گیرد. برای آن که این شناخت مبهم وجود داشته باشد، باید در طول مرحلۀ همزیستی برخی تمایزهای مقدماتی ایگو در کار باشند. در سازمان درون‌روانی نوزاد مرزهای بین خود و مادر هنور هم کم و بیش متلاقی و درهم‌آمیخته‌اند. وقتی که کودک برای مدت کوتاهی در حال گرسنگی باشد، این مرزها برایش مجزا هستند و زمانی که لذت و ارضا را تجربه می‌کند، مجدداً ناپدید می‌شوند.

در پایان ماه پنجم و در طول ماه ششم شاهد ظهور تدریجی مرحلۀ همزیستی از دل وحدت دوگانه[۳] هستیم. اما پیش از این، درست در اوج مرحلۀ همزیستی در حدود پنج ماهگی، می‌توانیم شروع مرحلۀ بعدی، یعنی جدایی-تفرد[۴] را ملاحظه کنیم. مطالعات مقدماتی، به توصیفاتی ابتدایی از چهار خصیصۀ زیرمرحله‌های جدایی-تفرد انجامیده است که بر اساس فرض ما در تمام نوزادان بهنجار به وقوع می‌پیوندند.

تعامل مادر-کودک در دوران جدایی-تفرد

بحث نظری

هفته‌های اول زندگی خارج رحمی نوزاد را مالر مرحلۀ اتیسم بهنجار[۱] نامیده است. این مرحلۀ اتیستیک بهنجار که از تولد تا حدود ماه دوم زندگی به طول می‌انجامد، با «مرحلۀ تمایزنایافتۀ»[۲] هارتمن، کریس و لوونستاین مطابقت دارد. در این مرحله برای نوزاد هیچ تمایز مشهودی میان واقعیت درونی و بیرونی وجود ندارد و به نظر می‌رسد هیچ تمایزی بین خودش و محیط بی‌جان پیرامونش قائل نیست.

به نظر می‌رسد وقتی که کودک به تدریج وارد مرحلۀ همزیستی می‌شود، آگاهی مبهمی از این پیدا می‌کند که آنچه فشارهای غریزی او را برطرف می‌کند از دنیای بیرونی آمده، حال آنکه انباشت دردناک فشار از درون خودش نشأت می‌گیرد. برای آن که این شناخت مبهم وجود داشته باشد، باید در طول مرحلۀ همزیستی برخی تمایزهای مقدماتی ایگو در کار باشند. در سازمان درون‌روانی نوزاد مرزهای بین خود و مادر هنور هم کم و بیش متلاقی و درهم‌آمیخته‌اند. وقتی که کودک برای مدت کوتاهی در حال گرسنگی باشد، این مرزها برایش مجزا هستند و زمانی که لذت و ارضا را تجربه می‌کند، مجدداً ناپدید می‌شوند.

در پایان ماه پنجم و در طول ماه ششم شاهد ظهور تدریجی مرحلۀ همزیستی از دل وحدت دوگانه[۳] هستیم. اما پیش از این، درست در اوج مرحلۀ همزیستی در حدود پنج ماهگی، می‌توانیم شروع مرحلۀ بعدی، یعنی جدایی-تفرد[۴]

محدودیت دسترسی

دسترسی ویژه

برای دسترسی کامل به محتوای تخصصی تداعی بایستی اشتراک ویژه تهیه کنید.

با فعال‌سازی اشتراک ویژه، امکان مطالعهٔ آنلاین تمام مقالات تداعی—از نظریات روانکاوی تا تکنیک‌های بالینی—برای شما فراهم می‌شود.
اشتراک ویژه صرفاً برای مطالعهٔ آنلاین است و دانلود پی‌دی‌اف در آن گنجانده نشده است.

برای فعال‌سازی اشتراک، ابتدا وارد حساب کاربری شوید و سپس در بخش «اشتراک ویژه» پلن موردنظر را انتخاب کنید.

0 کامنت

دیدگاهتان را بنویسید

Back To Top
×Close search
Search