پیرامون نژادپرستی | دوام آوردن در برابر نفرت‌ورزی و مورد نفرت واقع شدن

پیرامون نژادپرستی | دوام آوردن در برابر نفرت‌ورزی و مورد نفرت واقع شدن

• ۱۲ مرداد ۱۳۹۹
• آموزش روانکاوی, مختص اعضای ویژه

نژادپرستی

از نظر ما بدیهی است که روانکاوی می‌تواند درک ما از تنفر انسانی را شکل دهد. اما آیا با درک تجربیات خودمان از نفرت‌ورزی و منفور بودن می‌توانیم از نظریه‌ی روانکاوانه و کاربرد آن نیز مطلع شویم؟

به نظر من این موضوع حقیقت دارد که هرکسی، نفرت‌ورزی و منفور بودن را تجربه کرده است. تنفر یک تجربه‌ی انسانی معمولی است که نتایج خارق‌العاده‌ای به همراه دارد. شاید به خاطر همین نتایج خارق‌العاده باشد که ما تنفر را نوعی تابو تلقی می‌کنیم. به نظر می‌رسد در فرهنگ عامه، اینطور احساس می‌کنیم که اگر درباره‌ی تنفر صحبت کنیم یا خاطره‌ی آن را به یاد آوریم، پیامدهای مهیبی را متحمل خواهیم شد. از طرف دیگر، خیال می‌کنیم اگر درباره‌ی آن صحبت نکنیم، پس دیگر وجود ندارد. این سکوت باعث می‌شود تنفر به طرز غیرقابل تحملی خطرناک شود.

به نظر من همه‌ی ما خاطره‌هایی درباره‌ی تنفر داریم که اگر جرأت کافی داشته باشیم، می‌توانیم تعریف کنیم. همه‌ی ما از تنفر زخم خورده‌ایم، که برخی از آن‌ها بیشتر التیام یافته‌اند، و برخی از ما به عنوان افرادی که نفرت ورزیده‌اند و مورد نفرت واقع شده‌اند، نسبت به دیگران بهتر التیام یافته‌ایم.

پس نه تنها قبول دارم که نظریه‌ی ما درس‌هایی درباره‌ی نفرت به ما می‌آموزد، بلکه اگر درباره‌ی تجربیات خودمان از نفرت با هم گفتگو کنیم، می‌توانیم آن را از حالت مرموز خارج کنیم، و شاید امکان شکل دادن و احیای نظریه‌ی روانکاوی درباره‌ی تنفر را به ما بدهد، و حتی ممکن است اثرات نفرت‌ورزی و منفور بودن را در درون خودمان نیز بهبود ببخشد. ما این کار را هم برای رشد شخصی و حرفه‌ای خودمان، و هم برای کمک به بیماران بر عهده می‌گیریم. تا حدی نیز آن را به نفع جامعه‌ی جهانی، که نتایج مهیب نفرت‌ورزی در آن تکثیر پیدا می‌کند، انجام می‌دهیم.