سادیسم چیست؟

• ۶ مرداد ۱۳۹۹
• دانشنامه, مختص اعضای ویژه

سادیسم [Sadism]

روان‌کژی جنسی[۱] که در آن، ارضا شدن وابسته به تحمل رنج یا تحقیر توسط سوژه است.

روان-کاوی مفهوم سادیسم را از آنچه متخصصان رفتارهای جنسی به آن روان‌کژی جنسی می‌گویند فراتر می‌برد. در وهله‌ی اول شکل‌های ابتدایی‌تر آن، به ویژه موارد مربوط به دوره‌ی کودکی را مشخص می‌کند؛ دوم اینکه سادیسم را یکی از اجزای بنیادین حیات غریزی[۲] قرار می‌دهد.

برای توضیح اَشکال و درجات مختلف روان‌کژی سادیستیک، خواننده را به آثار متخصصان رفتارهای جنسی – به ویژه کرافت-ابینگ[۳] و هولاک الیس[۴] ارجاع می‌دهیم (α).

از نظر واژه‌شناسی باید اشاره کرد که فروید عمدتاً از عبارت «سادیسم» (به عنوان مثال در کتاب سه رساله درباره‌ی سکسوالیته [1905d]) یا «سادیسم حقیقی[۵]» (۱) برای مواردی استفاده می‌کند که بین سکسوالیته و استفاده از خشونت علیه دیگران رابطه‌ای وجود دارد.

با این حال او گاهی از این واژه به منظور خشونتی که یا با ارضای جنسی همراه است یا نیست استفاده می‌کند (۲) (مدخل‌های «غریزه‌ی چیرگی[۶]»، «پرخاشگری[۷]» و «سادیسم/مازوخیسم» را ببینید). این معنای واژه، علی‌رغم تأکید فروید بر این که به هیچ عنوان دقیق و کامل نیست، در روان-کاوی بسیار رواج پیدا کرده است. خطر این کاربرد این است که باعث تلفیق بی‌مورد سادیسم و پرخاشگری می‌شود. این مسئله به طور خاص در نوشته‌های ملانی کلاین[۸] و طرفداران او برجسته است.

(α) کرافت-ابینگ بود که با ارجاع به نوشته‌های مارکی دو ساد، نام سادیسم را برای این روان‌کژی پیشنهاد کرد.

[۱] Sexual perversion

[۲] Instinctual life

[۳] Krafft-Ebing

[۴] Havelock Ellis

[۵] Sadism proper

[۶] Instinct to Master

[۷] Aggressiveness

[۸] Melanie Klein